Афсус... баридан афсусдаман бугун... Сени учратканимдан, севганимдан афсусдаман... Яшаётганимдан афсусдаман... афсусларда яшаш азоб бермоқда!
Яшашни истамайман афсуслар-у, хатолар ичида!
Хатто яшашимнинг ўзи бир хато! Нега? Ким учун? Нима учун яшаяпман бу хаётда???!!! Мақсадим хам йўқ энди! Орзуларим самоларга учди! Афсуслар, хатолар орзуларимни олиб кетди узоқ-узоқларга, мендан олисларга олиб кетди...!
Била туриб хато қилдим... хатолар ортидан хатолар... Афсус... Тўғирлай олмайман хатолармни... Ўзгартира олмайман ўтган кунларимни...
Мени деб озор чекди кўплар... Афсусдаман... кўплардан узр сўролмадим хатто...
Қани энди барини ўзгартира олсам! Хатоларим тўғирлай олсам!
Билмадим... балким вақт ортига қайтса бошқача яшардим... Ёки яна шу йўлдан юрармиканман??? Яна шу хатоликлар ила яшармиканман??? Онсон...енгил-елпи хаётни танлармиканман яна???
Балким хатолар қилган яхшидир... Балки мени хатолар кимгадир ўрнак бўлар... хато қилмасликка ундар... яхшиликка бошлар!!!
Қайтмайман энди бу йўлдан... қайта олмайман...
|