Оғусан!
Биласанми шуни?
Мени ўлдиргувчи кучсан!
Мени жисман эмас қалбан захарловчи, ожиз қилгувчисан!

Хотиржамман хатто, ёнимда эмас хаётда борлигинг сезсам!
Тинчман билсанг, ғамгин бўлсада кўзларинг, юзингда табассум кўрсам!
Сохта бўлсада кулгуларинг эшитсам узимни аврайман „Кулаяптику'' -дея!
Қалбим сезсада бари ёлғон, бари рўё асли, ақлимга бўйсунгайман мен!

Қалб амирила тутган йўлларим олиб бормади хақикқт томон...
Азобларга ташлади фақат!
Майли сохта бўлсин ўшал кулгулар, аммо улар йўқолмасин хеч...

Мен ўзимни алдашда этаверай давом!
Майли бу кўзлар чиндан кулмасин, лекин дардларинг менга ошкор этмасин!

Майли ёнингда бўлсин ўзгалар, аммо мендайин бўлмасин!
Эслатмасин!

Ўйлама, кузатмайди, хеч нарса сезмайди деб, хар сония диққатимдасан мени!

Узоклашдим...
Балки керак эди шундай қилмоғим...?
Шунда хам хаёлларимдан сени узоқлаштира олмадим...