Bilmasdim, bir kun kelib jazoinga loyiq bo'lishim.

Jazoing olovida yonishim bilganimda umuman boshqa yo'ldan yurardim.

O'zimni kul bo'lishdan asrar edim. Bundanam oliysi hor bo'lishdan, senga zor bo'lishdan o'zimni qutqargan bo'lar edim....

Sensiz qolishimga ishonchim yanada ko'proq bo'lganida edi.... Men sen tomon intilmas edim, sen tarafga qadam qo'ymas edim....

Yodimda ilk taniy boshlaganimda sen men uchun ahamiyatsiz eding.

Men sen eshitar edimu lekin darding meni qiziqtirmas edi hatto. Men seni shunchaki eshitar edim...

Yordam berish uchun emas... Shunchaki.... Balki o'sha patda sen meni kuchli inson deb o'ylagandursan...

Vaqt o'tib ojiz tarafimni oshkor etib o'zim ilk hato tomon qadam qo'ygandurman....
 

Kunlar, oylar mehrim uyg'onishiga sabab bo'ldi, endi seni shunchaki emas butun vujudim bilan tinglardim.

Dardlaringga malham bo'lish istardim, avvallari bo'shliq bo'lgan bo'lsang o'tgan kuni oylar qalbim to'ldirishing uchun meni senga yaqinlashtirgan edi.

Bilasanmi yuragimga qanchalar og'ir botadi sen o'zgalar bilan gaplashayotganingni eshitish...

O'zgalar bilan tushgan sur'atlaringni ko'rish ... Menda hatto sur'ating ham qolmadiku ahir....

Bilmadim aynan shu menga qilayotkandur alam...

O'zgalarga berayotgan zarracha e'tiboring meni rashkda yondirayotgandur...

Naxotki ko'zimdagi yosh bo'lib qolsang?

Mayli ko'zlarim yoshi bo'lsang ham rozi edim,

seni qo'yib yubormaslik uchun yeg'lamas edim...

Kipriklarim orasida ko'zlarim nurida asrar edim...