Хар ТОНГ кўзларинг очканинг замон, энди ўкимайсан ''Хайрли тонг, кунинг яхши ўтсин! Узингни асра!'' дея ёзган қалб сўзларим...

Чунки...
Ёзмайди деб ўйлама! Ёзаман...
Лекин сан кўрмайсан, ўқимайсан хам! Балки кунлар ўтиб, вақти келиб ёзмасман хам. Аммо ўшанда хам хаёлан сўзлайман...
Тонг отиб кўзларинг деразангга термулганида маюсь, эслагин мани, шамол элтади ўша сан учун таниш қадрли қалб сўзларим... Уша он кайгурма "Йўқотдим УНИ" -дея...

Юзларингга югурсин табассум, кўзларингда порласин шодлик мани эслаган вақтинг... Сан учун маюслик эмас, шодлик келтириш манинг истагим...
Исмим ногох ўтса хаёлингдан бир зум жилмай ўша он! Ишон, ман сезаман, хис этаман қувончинг бир он бўлсада...
Унут демайман сан каби! Чунки унутилишни хохламайман...
Шунчаки унуткандек кўрсат ўзингни! Кўзларинг кўзларимга тушиб қолса ногох бефарқлигинг исботлаш учун олиб қоч, яшир кўзларинг, лекин унутма, қалбакилигу, сохталик фарқига бора оламан!
Рўлингни шу қадар ишонч ила ўйнагинки ман ишонай... Ёлғонингга ғарқ бўлай, чўкиб кетай алдов аталмиш уммонингда!!
Сани унута оламан деган булсамда, асли унитмайман... Шунчаки унуткандек тутаман ўзимни... Ўша онда шу қадар бефарқ бўламанки сан хайратингдан ёқанг тишлайсан... Иродамга лол қоласан!!!
Уша онда ''Унутибти'' дея уйлашинг аник! Майли уйла шундай! Ёлгон хайёлларла яша!
Унибти дея ўйла ... Шунда қийналмайсан сан хам...
Ахир вафосиз хаёт, ёлғон дунё, бари ўткинчи асли... Шундай бўлсада вафога умид ила, ёлғонни рост дея ишониб, ўткинчга берилиб яшаймиз!!!

|